Słoneczka

Witam Was "Słoneczka",

Przygotowałam dla Was kilka zajęć.

Na początku chciałabym Was poprosić , abyście przypomnieli sobie piosenkę

pt. " Tydzień". Wiem, że doskonale potraficie ją zaśpiewać i pokazywać odpowiednie ruchy.

Pochwalcie się rodzicom.

" TYDZIEŃ"

Tydzień siedem ma dni, inny jest każdy z nich, aby zapamiętać je, każdy poda imię swe;

poniedziałek- -tupiemy nóżkami

wtorek - uderzamy rączkami w kolana

środa - prawą dłoń kładziemy na lewym barku

czwartek - lewą dłoń kładziemy na prawym barku

piątek - klaszczemy w dłonie

sobota - rączki w górze

niedziela - upuszczamy ręce i tułów w dół.

( Nauczanki DobEdu - Eliza Szeliga- Kraus)

Powiedzcie jaki dziś jest dzień tygodnia, oraz spróbujcie pokazać ruch zgodnie z piosenką.

Jaki dzień tygodnia był wczoraj, a jaki będzie jutro?

Porozmawiajcie teraz z Waszymi rodzicami jakie czynności potraficie już wykonać.

„Co może mały człowiek?” – rozmowa kierowana na temat umiejętności opanowanych przez dzieci. Spróbujcie wspólnie z dzieckiem spisać listę czynności, które dziecko potrafi zrobić samo

(np. jazda na rowerze, pływanie, jazda na nartach, zrobienie kanapki, wycinanie, ubieranie się, itp.). Niech dziecko opowie wam o tym, czego bardzo chciałoby się nauczyć.

Zapraszam Was do wysłuchania opowiadania pt." Zuzia, Julka i wstrętne sznurowadła".

„Zuzia, Julka i wstrętne sznurowadła” – dziecko słucha opowiadania czytanego przez rodzica.

Zuzia i Julka to dwie najlepsze przyjaciółki, chociaż są do siebie zupełnie niepodobne. Zuzia często się zamyśla i wtedy zupełnie nie wie, co się wokoło niej dzieje. Julka zawsze pierwsza się do wszystkiego zgłasza i chciałaby być najlepsza.

Kiedy pani Walercia prosi, żeby coś opowiedzieć, to właśnie Julka wyciąga rękę do góry.

– Ja powiem! Ja! – woła.

– Juleczko – uśmiecha się pani Walercia – pozwól tym razem komuś innemu zacząć. Zuziu wiem,

że masz w domu małego pieska. Jak go nazwałaś?

– Nazwałaś? – Zuzia nie dosłyszała pytania.

Przez to ciągłe zamyślanie się Zuzi wszyscy myśleli, że ona niewiele umie. Julka, chociaż niby ją zna, też często traktowała ją jak młodszą siostrę. A przecież Zuzia jest od niej starsza o całe trzy tygodnie!

Któregoś dnia Julka przyszła do przedszkola w nowych butach. Po południu, jak zwykle, dzieci zaczęły ubierać się, żeby wyjść na dwór. Julka włożyła nowe buty i … katastrofa! Okazało się, że nie wie, jak zawiązać sznurowadła! Próbowała tak, próbowała inaczej.

I nic.

– Dlaczego tu nie ma rzepów? Wssstrętne sznurowadła! Wssstrętne buty! – krzyknęła Julka i cisnęła nimi o ziemię.

Szmaciany piesek Bęcek bęcnął na podłogę, żeby przekonać się, czy buty są naprawdę takie okropne. Były całkiem ładne – czerwone. A „wssstrętne sznurowadła” miały wyhaftowane biedronki.

Spróbował je zawiązać. Chciał sprawdzić, czy da radę. Ajajaj! Coś mu chyba nie wyszło. Zanim się obejrzał, leżał na podłodze cały zaplątany w biedronkowe sznurowadła.

Ratunku!

Na pomoc!

Zaczął się szarpać, ale było coraz gorzej.

I wtedy ktoś go podniósł – razem z butem Julki – i delikatnie rozplątał zamotane sznurowadła.

To była Zuzia! Uśmiechnęła się i zaczęła oglądać buty Julki.

– Mogę ci je zawiązać – powiedziała do Julki – Mama mnie nauczyła w zeszłym tygodniu.

Julka przez chwilę się boczyła, że tym razem to Zuzia coś umie, a nie ona. Ale potem szybko się rozchmurzyła, bo przecież naprawdę lubi Zuzię. I pobiegły razem bawić się

na dworze.

Aha! Jesteście może ciekawi, jak nazywa się nowy piesek Zuzi? To jamnik.

A na imię ma Wtorek.

Po wysłuchaniu tekstu dziecko odpowiada na pytania:

– Jak miały na imię dziewczynki?

– Jaka jest Julka, a jaka Zuzia?

– Jaki problem miała Julka?

– Kto jej pomógł i w jaki sposób?

– Dlaczego Zuzia potrafi już wiązać sznurowadła, a Julka nie?

Proponuję wykonanie pracy plastycznej. Będą potrzebne farby, kartka, Wasze dłonie i pomysły.

„Małe i duże dłonie” – na jednym kartonie zróbcie pieczątkę z ręki dziecka i rodzica; po wyschnięciu dłoni niech dziecko bazując na odbitych rękach stworzy kolorowy, wesoły obrazek. (ręce mogą być zwierzętami, zabawkami, roślinami itp. – pozwólmy dziecku na wykorzystanie własnych pomysłów).